|
درباره وبلاگ  هیچیم و چیزی کم ما نیستیم از اهل این عالم که می بینید وز اهل عالم های دیگر هم.ا یعنی چه؟ پس اهل کجا هستیم؟ از اهل عالم هیچیم و چیزی کم غم نیز چون شادی برای خود خدایی ،عالمی دارد پس زنده باش مثل شادی غم ما دوستدار سایه های تیره هم هستیم و مثل عاشق مثل پروانه اهل نماز شعله و شبنم اما هیچیم و چیزی کم رفتم فراز بام خانه ، سخت لازم بود شب بود و مظلم بود و ظالم بود آنجا چراغ افروختم،اطراف روشن شد و پشه ها و سوسکها بسیار دیدم که اینک روشنایی خرده خواهد شد کشتم اسیر بی مروت زرده خواهد شد باغ شبم افسرده چون خون مرده خواهد شد خاموش کردم روشنایی را و پشه ها و سوسکها رفتند غم رفت ، شادی رفت و هول و حسرت ترک من گفتند ... از بام پایین آمدم آرام همراه با مشتی غم و شادی وبا گروهی زخم ها و عده ای مرهم گفتیم بنشینم نزدیک سالی مهلتش یک دم مثل ظهور اولین پرتو مثل غروب آخرین عیسای بن مریم مثل نگاه غمگنانه ما مثل بچه آدم آنگه نشستیم و بی خوبی خوب فهمیدیم باز آن چراغ روز و شب خامش تر از تاریک هیچیم و چیزی کم. ایمیل نشریه: hich.urmiauni@yahoo.com hich.urmiauni@gmail.com آخرین مطالب پيوندها نويسندگان
نشریه ی دانشجویی هیچ ما از عالم هیچیم و چیزی کم
فیلمی از سینمای صامت در هزاره سوم آیا اتفاقی در حال رخ دادن است؟آیا سلیقه ها در حال تغییر است؟یا شاید هم همه چیز تنها یک خلاقیت محض است که تحسین بر انگز است و چشم ها را به سوی خود جلب میکند؟هرچه باشد این روزها سینمای جهان دو فیلم را شاهد است که یکی سر به آینده میزند و دیگری به گذشته پناه برده،مارتین اسکورسیزی،هوگو را ساخته،فیلمی با تکنولوژی روز جهان،فیلمی سه بعدی که با فیلمهای مرسوم سینمای این پیر کهنه کار و استاد مسلم سینما تفاوت دارد.اگر برای نامیدن سینمای سه بعدی به نام سینمای فردا قدری شک و تردید وجود دارد،اما سینمای صامت حتما سینمای گذشته است و فیلم آرتیست سعی دارد در هزاره ی سوم دنیای سینما را به دوران کودکی خود باز گرداند.دوران سینمای صامت،دوران چارلی چاپلین،جان گیلبرت،گرتاگاربو،هارلولدلوید،گری کوپر،باسترکیتون،...است.سینمایی که با کشف اعجاز صدا عمر خویش را به خاطره ها بخشید و در مقابل سینمای ناطق کم آورد و منقرض شد.حالا آرتیست که شاید بهتر است از ترجمه لفظی آن به کلماتی مثل بازیگر و هنرمند خودداری کرده و مانند سالهای اولیه ورود سینما به ایران همان به واژه آرتیست وفادار بمانیم،تلاشی است برای بازگشت به آن دوران،دوران تصاویر سکوت با لذت کشف سینما،تلاشی که به نظر موفق بوده و نظر منتقدان را به سوی خود جلب کرده. داستان آرتیست داستان فیلم مربوط به سالهای 1927 تا 1933 است که سینمای صامت در حال افول بود.یک هنرپیشه موفق دوران سینمای صامت که آمدن صدا به سینما برایش یک کابوس بود در سینمای هالیوود یک ستاره ی به تمام معناست،اما بالاخره کابوس از راه میرسد و صدا او را از اوج به پایین میکشد.او نه تنها دیگر ستاره نیست،که در زندگی هم دچار مشکل میشود.فیلم آرتیست روایت پیدا و نهان سینمای صامت است،روایتی تصویری با همان حال و هوای سیاه و سفید. -سعیده یادگار- ادامه مطلب ... چهار شنبه 2 فروردين 1391برچسب:فرهنگی-هنری, :: 10:50 :: نويسنده : admin
  |
