|
درباره وبلاگ  هیچیم و چیزی کم ما نیستیم از اهل این عالم که می بینید وز اهل عالم های دیگر هم.ا یعنی چه؟ پس اهل کجا هستیم؟ از اهل عالم هیچیم و چیزی کم غم نیز چون شادی برای خود خدایی ،عالمی دارد پس زنده باش مثل شادی غم ما دوستدار سایه های تیره هم هستیم و مثل عاشق مثل پروانه اهل نماز شعله و شبنم اما هیچیم و چیزی کم رفتم فراز بام خانه ، سخت لازم بود شب بود و مظلم بود و ظالم بود آنجا چراغ افروختم،اطراف روشن شد و پشه ها و سوسکها بسیار دیدم که اینک روشنایی خرده خواهد شد کشتم اسیر بی مروت زرده خواهد شد باغ شبم افسرده چون خون مرده خواهد شد خاموش کردم روشنایی را و پشه ها و سوسکها رفتند غم رفت ، شادی رفت و هول و حسرت ترک من گفتند ... از بام پایین آمدم آرام همراه با مشتی غم و شادی وبا گروهی زخم ها و عده ای مرهم گفتیم بنشینم نزدیک سالی مهلتش یک دم مثل ظهور اولین پرتو مثل غروب آخرین عیسای بن مریم مثل نگاه غمگنانه ما مثل بچه آدم آنگه نشستیم و بی خوبی خوب فهمیدیم باز آن چراغ روز و شب خامش تر از تاریک هیچیم و چیزی کم. ایمیل نشریه: hich.urmiauni@yahoo.com hich.urmiauni@gmail.com آخرین مطالب پيوندها نويسندگان
نشریه ی دانشجویی هیچ ما از عالم هیچیم و چیزی کم
دریا...
ای خروش بی کران عاشقانه
ای امید هر طلوع جاودانه
ای که در امواج تو مهری جهان بخش
با محبت،مهربان و مادرانه
****
آسمانی با نگاهت شعله ورشد
قلب عاشق با صدایت پرشرر شد
با نگاه پرشکوه مرغ باران
از کران تا بی کرانت فتنه گر شد
****
ای نگین اطلسی گون حقایق
ای سوار موج تو قلب دقایق
ای که مهتابان ز رویت دل فریب است
رسته از عشق تو هر داغ شقایق
****
خرقه ی خونین تو از فرغت یار
زرد گشته است روی تو از شوق دیدار
قصه ی عشق تو گمنام و غریب است
مانده پنهان چهره ات ای یار غمخوار
عماد انصاری ارده جانی
نظرات شما عزیزان:
دریا...نماد آرامش..
بسیار زیباست...دستتون درد نکنه... حميد
 ساعت17:10---15 ارديبهشت 1391
عماد جان شعر زيبايي بود سروده هاي خوبي داري
  |
